Wzrost, bezrobocie i ubóstwo: Studium przypadku Pakistanu (1972-2006)

Wzrost gospodarczy, bezrobocie i ubóstwo w Pakistanie Wzrost gospodarczy jest najbardziej imperatywnym i donios¿ym aparatem, zarówno dla krajów rozwini¿tych, jak i rozwijaj¿cych si¿, s¿u¿¿cym ograniczeniu podstawowych problemów zwi¿zanych z bezrobociem i ubóstwem. W niniejszym badaniu podj¿to prób¿ empirycznej oceny roli wzrostu gospodarczego w odniesieniu do bezrobocia i ubóstwa w Pakistanie w latach 1972-2006. ¿ród¿em wzrostu jest centralny charakter wszystkich polityk gospodarczych. Wzajemne oddziäywanie pomi¿dzy kapitäem, prac¿, otwarto¿ci¿ handlow¿, bezpo¿rednimi inwestycjami zagranicznymi i inflacj¿ zaj¿¿o znacz¿ce miejsce jako czynniki wzrostu i te zmienne s¿ wykorzystywane w niniejszym badaniu. Nie tylko wzrost gospodarczy, ale tak¿e jego wzorzec staje si¿ obecnie autostrad¿ w kierunku trwäego wzrostu i minimalizacji istotnych problemów zwi¿zanych z bezrobociem. Bezrobocie to marnowanie cennych zasobów ludzkich. Bezrobocie jest powänym problemem ubóstwa. Niniejsze opracowanie oparte jest na Dwustopniowym Placu Najmniejszy. Wyniki empiryczne pokazuj¿, ¿e wzrost gospodarczy nie ma znacz¿cego wp¿ywu na bezrobocie i ubóstwo. Trwäy wzrost wraz z generowaniem zatrudnienia mo¿e zminimalizowä ubóstwo.