Verborgen sensoren in draadloze sensornetwerken

Een sensorsysteem kan een immens aantal ongecompliceerde sensorknooppunten bevatten die op een of andere beoordeelde plaats worden overgebracht. In enorme zones heeft zo'n systeem in de regel een werkstructuur. In deze situatie werkt een deel van de sensornodes als schakelaars, die berichten verzenden, beginnend naar een van hun buren en dan naar de volgende. De Nodes zijn ontworpen om hun correspondentieapparatuur aan en uit te zetten om het stroomverbruik te beperken. Aldus moeten twee naburige sensoren, om te kunnen verzenden, beide in dynamische modus zijn. In dit project wordt het sensor organisatie model beschouwd, de knooppunten worden lukraak over het intrigerende gebied geplaatst en hun eerste stap is om hun snelle buren te identificeren. Knooppunten waarmee ze een onmiddellijke correspondentie op afstand hebben en om koersen naar de deur op te bouwen. In systemen met continu substantieel verkeer, hoeven de sensoren geen uitzonderlijke overeenkomst voor het ontdekken van buren op te roepen tijdens typische activiteit. Dit komt omdat elke nieuwe Node, of een Node die geen verbinding meer heeft met zijn buren, zijn buren kan horen door af te stemmen op het kanaal voor een korte tijd.