Verbetering van communicatievaardigheden bij kinderen met verstandelijke beperkingen

Interpersoonlijke communicatie is van fundamenteel belang bij de vorming van de persoonlijkheid van een kind met een verstandelijke handicap. Door de inherente stoornissen in de emotionele en cognitieve houding ten opzichte van andere mensen, hebben kinderen in deze groep een negatieve houding ten opzichte van interpersoonlijke communicatie, hetgeen resulteert in een laag niveau van sociaal succes, zowel in de peergroup als in de samenleving als geheel. Weinig succes in de communicatie kan op zijn beurt de vorming van de persoonlijkheid van het kind belemmeren en de voorbereiding op de integratie in de maatschappij aanzienlijk bemoeilijken. Het werk vat de praktische ervaring samen van het gebruik van de houding, die als een algemene stabiele mentale houding van de persoonlijkheid in staat is om het proces van productieve en sociaal goedgekeurde communicatie van kinderen met een verstandelijke handicap te verzorgen.Praktisch belang van het werk ligt in het feit dat het specifieke aanbevelingen heeft ontwikkeld met betrekking tot de inhoud en de volgorde van het werk aan de vorming van communicatievaardigheden bij kinderen met een verstandelijke handicap.