Van gedachten en ontberingen: de verstoring van het schrijven...

Het huidige onderwerp is ingevoegd in een kapitalistisch discours van consumptie en globalisering, ondertussen is de formule van de "Cogito Cartesiano" omgedraaid: "Ik denk niet, daarom besta ik niet, op deze manier neem ik geen verantwoordelijkheid". De keuze om vandaag niet aan het onderwerp te denken is een stemming voor zelfbestraffing van het bestaande, die hem tegelijkertijd confronteert met de chimaera van het ten koste gaan van zijn ontkenning: zijn en denken, niet om niet te denken, niet denken om te doen alsof hij niet bestaat en zich achter een scherm te laten omzeilen. Uiteindelijk, de dood van de taal.