Trichoderma

Rdzenne izolaty Trichoderma spp. viz., TFC-1, TFC-2, TVS-1, TVS-2, THCh-1 i TACh-1 zostaly po raz pierwszy wyizolowane, zidentyfikowane i zgloszone. T. fasciculatum i T. atroviride zostaly nowo odkryte w Gujarat w Indiach. Wszystkie izolaty wykazaly umiarkowane podobieństwo w charakterystyce. T. harzianum (THCh-1) okazal się najbardziej skuteczny, ponieważ wykazywal silny antagonizm. Podloże r żowe bengalskie, Trichoderma selective, Richardsa, ziarna Sorghuma, dobrze rozlożony FYM i otręby pszenne wykazaly wyższą jakośc podloża, ponieważ dawalo maksymalną populację T. harzianum (THCh-1). Do przygotowania preparatu T. harzianum talk wspieral wyższą populację i maksymalną żywotnośc. T. harzianum zastosowany z glebą z kumulacją nasion (10 g/kg + 100 g/kg-1) do ciecierzycy powodowal większe kielkowanie przy mniejszej zapadalności na więdnięcie w warunkach doniczkowych. W doświadczeniu polowym aplikacja kumulacji nasion (5 g/kg + 100 g/m2) z dodatkiem T. harzianum (THCh-1) do ciecierzycy powodowala najmniejszą więdnięcie i maksymalny plon. Badania kompatybilności fungicyd w wykazaly, że tiuram i tiofanat metylowy byly bezpieczniejsze dla T. harzianum.