Stan cywilny w filozofii politycznej Johna Locke'a i chomeinizmie

Koncepcja velayat-e faqih (w j¿zyku farsi lub wilayat al-faqih w j¿zyku arabskim) przenosi cä¿ w¿adz¿ polityczn¿ i religijn¿ na duchowie¿stwo szyickie i poddaje wszystkie kluczowe decyzje pästwa zatwierdzeniu przez najwy¿szego przywódc¿ duchowie¿stwa, vali-e faqih (islamskiego prawnika stränika). Najwy¿szy przywódca duchowny (faqih) zapewnia opiek¿ (velayat) nad narodem, a tym samym zapewnia odgórn¿ islamizacj¿ pästwa.Velayat-e faqih, wywodz¿cy si¿ z islamu szariatu, by¿ historycznie stosowany w celu uzasadnienia ograniczonej opieki klerykalnej nad niewielk¿ cz¿¿ci¿ spo¿ecze¿stwa: tymi, którzy byli bezbronni i niezdolni do ochrony w¿asnych interesów, takimi jak wdowy, sieroty i niepe¿nosprawni. Jej obecna forma jest stosunkowo now¿ interpretacj¿ doktryny sformu¿owanej na pocz¿tku lat 70. przez dysydenckiego iräskiego duchownego Ajatollaha Ruhollaha Chomeiniego. Podczas gdy na wygnaniu w Iraku w latach poprzedzaj¿cych iräsk¿ rewolucj¿ islamsk¿ w 1979 roku Chomeini opracowä teori¿ islamskiego rz¿du, który d¿¿y¿ do przekazania w¿adzy politycznej pästwa iräskiego szyickim ulmom, czyli duchownym.