Splatanie kwantowe i synchronicznosc Carla Junga

Fizyka kwantowa i teoria synchroniczności wyjaśniają zjawiska pozazmyslowe.

Od najwcześniejszych osiągnięc myśli ludzkośc uważala, że ​​niekt?re znaczące zbiegi okoliczności są znakami, z kt?rymi wyższy poziom, filozoficzny lub boski, stara się m?wic z ludźmi.

W ciągu ostatnich trzech stuleci te przekonania zostaly wymazane przez nowe trendy naukowe. Niezwykle fakty uznano za proste przypadki. Każdy, kto chcial zinterpretowac niezwykle fakty jako boskie sygnaly, byl przeznaczony do ironii.

Podobnie wizje przyszlości uznawano za iluzje, a nawet oznaki braku r?wnowagi. Stalo się tak pomimo faktu, że wiele os?b doświadczylo tych niezwyklych fakt?w.

Nauka zaprzeczyla istnieniu wymiaru psychicznego, z kt?rym ludzki umysl m?glby wchodzic w interakcje. Wedlug powszechnej opinii jedyną istniejącą rzeczywistością byly przedmioty materialne.

Jednak w 1980 r. Wiele eksperyment?w z fizyki kwantowej wykazalo istnienie wszechświata, kt?ry nie sklada się tylko z materii. Ten wszechświat zawiera poziom, w kt?rym energia i informacje nie cierpią z powodu ograniczeń przestrzeni i czasu typowych dla fizyki klasycznej.

Potwierdza to wszystkie spostrzeżenia zdobyte w historii ludzkości. Wśr?d tych intuicji znajduje się koncepcja "duszy świata", kt?rą wypowiedzial grecki filozof Platon. Niedawno szwajcarski psycholog Carl Gustav Jung opracowal teorię "nieświadomości zbiorowej".

Ta książka pozwala uniknąc zaglębiania się w zbyt specjalistyczne tematy. Autor wyraźnie towarzyszy czytelnikowi w zrozumieniu trzech poziom?w, kt?re tworzą jedną rzeczywistośc.

Pierwszy poziom to poziom fizyczny, kt?ry jest częścią naszego codziennego doświadczenia. Drugi poziom to ten opisany przez fizykę kwantową, typowy dla cząstek elementarnych mniejszych niż atomy.

Trzeci to poziom psychiczny zwany "nielokalnością". Jest to poziom duchowy, kt?ry nie może byc fizycznie zlokalizowany gdziekolwiek.