"Produceren of verloren gaan", een mythe die moet worden heroverwogen in tijden van COVID-19

Dit werk heeft niet de pretentie een economische analyse te zijn van de daling van het wereld-BBP (Bruto Binnenlands Product of Bruto Binnenlands Product) ten gevolge van de COVID-19 pandemie; het is veeleer een ethische problematisering, die de pandemie van het jaar 2020 heeft doen neerslaan om na te denken over datgene wat deze economische indicator verbergt. COVID-19 configureert niet alleen een besmettelijke ziekte die het leven bedreigt; het legt ook bloot, misschien zoals nooit eerder gezien, wat een systeem van sociale organisatie uitsluit dat leven(s) (Bio/Zoe) ondergeschikt maakt aan een formeel wiskundig criterium (BBP), wanneer de heersende economische theorie (neoliberaal en kapitalistisch) van de centrale landen voorschrijft dat alle perifere landen zich kritiekloos moeten houden aan het koloniserende dogma van "produceren of sterven". Zo wordt vastgesteld dat de enige waardevolle tijd productieve tijd is. Maar in het licht van de crisis die door de pandemie van het jaar 2020 wordt veroorzaakt, wordt de tijd minder productief en deze situatie vormt misschien een didactische gelegenheid om het BBP te dekoloniseren, vanuit een polytemporaliteit (Morin, 2004) waarin onproductieve tijd ook waardevol is.