Posleslowie

Bessonnica izmuchila pozhilogo pisatelq. Noet serdce. On wspominaet, kak rabotal nad izdannym romanom. Geroj ego proizwedeniq, tozhe literator, edet w älektrichke, dumaq o swoem opublikowannom proizwedenii. Ih mysli pereklikaütsq: pered glazami wstaet detstwo, ünost'. Oni razmyshlqüt o literature, o wremeni. Oba oschuschaüt konechnost' bytiq. Neobhodimo sdelat' wybor: brat'sq za nowuü powest', ili nawsegda otlozhit' pero? I, esli pisat', gde wzqt' sily dlq literaturnoj raboty?