POLSKO! OBUD¿ SI¿!

POLSKO! OBUDŹ SIĘ! W orlim locie do wolności... POLSKA krajem paradoks?w i skrajności... Brak rozdzialu państwa i Kościola w pierwszym rzędzie... Politycznie, bądź z dobrym programem ale jednocześnie wrogim nastawieniem do ideal?w Zachodu /PIS/, bądź w miarę z nowoczesnym myśleniem zbliżonym do modelu znanego na Zachodzie ale brakiem programu dla Polski /PO/. Przynajmniej jak dotąd. Polsce potrzeba otwarcia na Zach?d, zachodniego stylu myślenia a jednocześnie dbalośc o wszystko to co polskie, od kultury po gospodarkę. Centralny Port Lotniczy, Baltic Pipe, Przekop Mierzei, Via Carpatia to dzialania infrastrukturalne, kt?re powinny napawac dumą każdego Polaka. Ale jednocześnie wolnośc jednostki nie powinna byc traktowana jako tabu ale jako podstawowe prawo, tak jak to jest na Zachodzie. Nie można lekceważyc wolności i swob?d obywatelskich... W istocie rzeczy Polska nadal jest w jakimś sensie hybrydowym krajem, rozbitym pomiędzy wplywy Wschodu i Zachodu, szczeg?lnie na plaszczyźnie myślowo-filozoficznej. Czas wybrac... Zdanim autora należy postawic na wolnośc i swobody obywatelskie przy jednoczesnej dbalości o wszystko co polskie a stanowczo odrzucic dogmat i propagandę, pranie m?zgu obywatelom i traktowanie ich podrzędnie jako niegodne państwa cywilizacyjnego, coś co jest typowe na Wschodzie. Sp?jrz, Panie! /Dedykowane Cyprianowi Norwidowi z okazji jego 200-ych urodzin/ Sp?jrz, Panie! Dzwony biją we mnie, na n-tą potęgę! Oznajmiają m?j ślub, moją milośc i jej wiecznośc Do tego kraju, do kt?rego tak bardzo tęskno mi, Panie Kompasem moje serce i m?j niezlomny duch Nie ugnę się ani na chwilę, nie spocznę p?kim żyw Goreją we mnie promienie dobroci i wolności Na triumfalnych skrzydlach jam aż po dach nieba I na twoim lonie, Polsko. Bo tęskno mi do ciebie! Albowiem tyś mi zr?dlem wszelkiego urodzaju Dzwony w tobie i we mnie świadkami, m?j kraju Ach! Sp?jrz, Panie! Jak biją te dzwony! Ku chwale! Dzwony co echami ech z Zygmuntowskiego dzwonu I z dzwon?w z kościelnych dzwonnic aż po obrzeża kraju Ach! One jak karyliony! Z dźwiękami, tonami, melodiami Tak donośnymi jak te podniebne z gromowladnych chmur Sp?jrz, Panie, raz jeszcze! Obdarz Swym wzrokiem Ten nar?d, co oddany Twojej pieczy i Matce Twojej Bożej Ten nar?d, co umilowal wolności czlowieka jako swoje I ludom Europy wskazal drogę ku umilowaniu ojczyzny Niechże tak będzie dalej i duch norwidowski w nas Jak byl tak będzie, ku pokrzepieniu ludzkich serc Ach! Sp?jrz, Panie! Polska w szacie wiecznej wolności!