Mozart: De proportionele functie van The Cadenza

Dit boek toont de evenredige functie van de cadens in de eerste delen van Mozarts pianoconcerti en meer bepaald de rol van de cadens in het tegengewicht van de evenredige kloof tussen de expositie en de recapitulatie die ontstaat door de dubbele expositie van de klassieke concertvorm. Het onderzoekt Mozarts gevoel voor symmetrie binnen de sonata-allegroconcertovorm, dat hij krachtig tot uitdrukking brengt in de proportioneel evenwichtige opbouw van zijn muziek, en hoe symmetrie functioneert als onderliggend principe in het bereiken van een evenredig evenwicht tussen de expositie en de recapitulatie in de eerste delen van zijn pianoconcerti. Ook tracht dit boek mogelijke criteria vast te leggen hoe dit gevoel voor symmetrie de uitvoerder/componist van het concerto/cadenza kan informeren bij het creëren van een cadens van gepaste duur voor de eerste delen van Mozarts pianoconcerti waarvoor de oorspronkelijke cadens ontbreken (KV466, 467, 482, 491, 503 en 537) en om de compositorische en evenredige integriteit van de cadens te verifiëren.