MODLITWA MIEDZY JAHWE I ABBA W MONOTEIZMIE JUDEO-CHRZESCIJANSKIM

Luiz Carlos Mariano da Rosa, opieraj¿c si¿ na historyczno-komparatywnej metodzie Mircea Eliade, przypisuje modlitwie warunek wzbudzenia ¿wi¿tej mocy w procesie zdolnym do wywierania nadnaturalnego wp¿ywu i docierania do zakamarków ¿wiadomo¿ci, jak twierdzi Marcel Mauss. W ten sposób, nak¿adaj¿c na siebie praktyki magiczno-religijne i procesy liturgiczno-krytyczne politeizmu, charakterystyczna dla monoteizmu Izraela modlitwa, wed¿ug biblijno-teologicznej perspektywy kombatanckiej, oznacza pokojowy zwi¿zek i sojusz, który angäuje Jahwe i moralne postulaty zawarte w jego atrybutach, czyli sprawiedliwo¿ci, wierno¿ci i dobroci, zbiegaj¿ce si¿ do ¿ycia w jego historycznej pe¿ni. Luiz Carlos Mariano da Rosa pokazuje wreszcie, ¿e modlitwa, zgodnie z biblijno-teologiczn¿ perspektyw¿ neotesteologiczn¿, oznacza wyräenie eschatologicznej egzystencji pomi¿dzy ewentualno¿ci¿ a transcendencj¿ w Bultmannie, zamykaj¿c w Tillich twórczo¿¿ dyrektywy Boga i przezwyci¿¿enie stanu egzystencjalnej alienacji.