Het gebruik van ultrasonografie en fotometrie bij runderen en varkens

In dit werk analyseren wij de mogelijkheid om in vivo of post mortem zonder dissectie de kwaliteit en samenstelling van runder- en varkenskarkassen te voorspellen, door gebruik te maken van ultrasone en fotometrische technieken, die niet-invasief, onschadelijk voor dier en milieu, en mobiel tegen een betaalbare kostprijs zijn. Door de rugspek- en spierdikte (mld) in vivo te meten met echografie en deze metingen te correleren met de belangrijkste karkasparameters die bij de gedetailleerde ontleding van de karkassen zijn verkregen. Door het rugvetgehalte te analyseren met sonogramfotometrie en dit te correleren met de laboratoriumanalyse van het intramusculaire vetgehalte. Uit de resultaten van de correlaties werden lineaire regressiemodellen geconstrueerd om het voorspellend vermogen van de belangrijkste parameters voor de kwaliteit en samenstelling van het karkas vast te stellen. De resultaten varieerden naar gelang van het ras, het levend gewicht van de dieren en de plaats van meting. Wij vonden middelmatige tot hoge correlaties (r = 0,35 - 0,96 - P < 0,05, 0,01). De regressiecoëfficiënten lagen in de orde van (R2 = 0,30 - 0,96).