Groei, werkloosheid en armoede: Een casestudy van Pakistan (1972-2006)

Groei, werkloosheid en armoede in Pakistan Groei is voor zowel de ontwikkelde als de ontwikkelingslanden het meest dwingende en gedenkwaardige apparaat om de fundamentele problemen van werkloosheid en armoede te verminderen. Deze studie probeert de rol van de groei op het gebied van werkloosheid en armoede voor Pakistan in de periode 1972-2006 empirisch te evalueren. De bronnen van de groei zijn het centrale karakter van alle economische beleidsmaatregelen. De interactie tussen kapitaal, arbeid, openheid van de handel, directe buitenlandse investeringen en inflatie hebben een belangrijke rol gespeeld als groeifactoren en deze variabelen worden in deze studie gebruikt. Niet alleen de groei, maar ook het groeipatroon is nu een snelweg geworden naar de duurzame groei en het minimaliseren van de cruciale problemen van de werkloosheid. Werkloosheid is de verspilling van waardevolle menselijke hulpbronnen. Werkloosheid maakt het probleem van armoede ernstig. Deze studie is gebaseerd op Two Stage Least Square. De empirische resultaten tonen aan dat groei geen significante impact heeft op werkloosheid en armoede. Duurzame groei met het genereren van werkgelegenheid kan de armoede minimaliseren.