Gorski vijenac

Gorski vijenac predstavlja najznačajnije Njegosevo delo. Ova refleksivno-herojska poema nastala u doba romantizma, objavljena je u Beču 1847. godine na srpskom jeziku, kao jedno od ukupno četiri dela pisana narodnim jezikom. Svojom pojavom predstavlja veliki doprinos pobedi Vukove borbe za narodni knjizevni jezik. Obrađujuci temu istrebljenja poturica u Crnoj Gori s kraja 17. i početka 18. veka, ovaj ep svrstao se u one izuzetne tvorevine poezije u koje kao da se sleglo sveukupno filozofsko i pesničko iskustvo čitavih epoha u zivotu pojedinih naroda i civilizacija.