- Bliv medlem
-
Du er ikke logget ind
Log ind Opret dig
Du er ikke logget ind
Beskrivelse
Mensen veranderen voortdurend, zowel lichamelijk als geestelijk. Hoe is het desondanks mogelijk dat men er niet aan twijfelt dat men een en dezelfde persoon blijft? Hoe komt de eenheid van onze identiteit tot stand - of is die eenheid slechts illusie? In het klassieke filosofische denken ging men ervan uit dat de ziel borg stond voor onze persoonlijke continuiteit. Maar wat als met de opkomst van het moderne denken het bestaan van die ziel wordt aangevochten? Waar de Britse intellectuele wereld in de achttiende eeuw nog grondig verdeeld raakte over deze kwestie, lijkt men hierover vandaag de dag alvast een consensus te hebben bereikt: bijna iedere hedendaagse filosoof en wetenschapper gaat ervan uit dat er geen ziel bestaat. De vraag naar de oorsprong en grond van onze persoonsidentiteit wordt hiermee prangender dan ooit tevoren. Gregory De Vleeschouwer legt in dit boek de historische achtergrond van het filosofische debat over persoonsidentiteit bloot en laat zien op welke problemen dit debat stuit zolang men de rol van het lichaam negeert. Dankzij zijn lichaam wordt iedere baby meteen gezien als 'een van ons': in het laatste hoofdstuk toont de auteur aan dat dit intersubjectieve aspect onontbeerlijk is voor de totstandkoming van het menselijke zelfbewustzijn. Hierbij werpt hij tevens een nieuw licht op enkele klassieke filosofische gedachtenexperimenten (breintransplantaties, cyborgs, teletransportatie, ...) en laat hij zien dat de mens in zijn afhankelijkheid van de ander juist allermenselijkst is