Galileo: Iki Büyük Dünya Sistemi Hakkinda Diyalog

Fizik ve matematik biliminden yararlanarak evreni anlama ve anlamlandirma çabasini sürdüren Galileo'nun astronomiye yönelisindeki amacini yeni kesiflerinde buluruz. Var olan bilginin nesnesinin tüketilmesinden çok her zaman yeni bir bilgi üretimini saglayan sey, Galileo'nun deneyden çok idealizasyon yöntemini kullanmasinda yatar. Bu da matematigin yöntem olarak kullanilmasini saglayacaktir. Amaç baskalarini ikna etmeye yarayan deneye basvurmaktan çok, olup biteni gözlemeye ve olusun içindeki denklemi veren matematige dayanmak ve dogadaki matematik bagintilari elde etmektir. Yani Galileo, kurgulamis deneylerden elde edilen niceliksel ölçümler ve olgusal iliskilerin geometrik nitelikleri üzerinde durur. Dedüktif dogrulama yöntemi olarak bilinen bu durum Klasik Platonculuga geri dönüs olarak yorumlanir. Galileo'nun teleskopla göksel cisimlere iliskin elde ettigi bilgiler "yer merkezli" evren anlayisinin yikilisi olarak yorumlanir. Bu durum ayni zamanda skolastik düsünceye en önemli karsi koyus olarak kabul görmüstür.