EVOLUTIONAIRE VERANDERINGEN IN HET ONTWERP VAN BRUGGEN

Een veel voorkomend axioma in de conventionele tandprothetiek is een vaste partiële prothese. Minder natuurlijke tanden missen beter de indicatie voor een vaste partiële prothese. Helaas is elk geval anders met betrekking tot anatomische variaties, de wensen van de patiënt en de medische toestand. Er is geen ijzeren beklede regel voor een bepaald ontwerp. Er is een subtiele aanpassing in het ontwerp nodig voor een bepaald geval. Tandheelkunde is een steeds veranderende tak van sport. In de loop van de tijd zijn er vele soorten bruggen ontstaan, variërend van de traditionele tot de met hars bewaarde bruggen en de met implantaat bewaarde bruggen. Afgezien van de conventionele vaste gedeeltelijke prothese modem tandheelkunde gaat het om implantaten om de patiënt te herstellen naar normale contouren, functie, comfort, esthetiek, spraak, en gezondheid, ongeacht atrofie, ziekte of letsel van stomatognathische systeem. Het succes van een implantaat is net zo moeilijk te omschrijven als de vereiste succescriteria voor een tand. De primaire criteria voor het beoordelen van de kwaliteit van het implantaat zijn pijn en mobiliteit. Met de behandelingsmogelijkheden die vandaag de dag beschikbaar zijn, kunnen de kennis en de waakzaamheid van een tandarts, adequate vakkundige laboratoriumondersteuning en de medewerking van de patiënt helpen om het enige doel te bereiken van een nauwgezette vervanging met een maximale conservering.