De Oorzaken van de Oorlog; Nationalisme en Sociaal Darwinisme

Er zijn vele oorzaken voor de oorlog verondersteld. De nucleaire revolutie, het einde van de Koude Oorlog, de opkomst van etno-nationale conflicten en de verspreiding van het mondiale kapitalisme en de democratie hebben geleid tot aanzienlijke speculaties over een keerpunt in de geschiedenis van de oorlogsvoering. Sommigen voorzien een "einde van de geschiedenis" en een geleidelijke veroudering van de oorlog, of in ieder geval van de oorlog van de grote mogendheden, waarbij anderen een explosie van laagdrempelige oorlogsvoering en "botsing van beschavingen" zien. Elk van deze perspectieven berust op enkele kritische veronderstellingen en theoretische stellingen over de oorzaken van oorlog. Mijn doel in dit overzicht is het beoordelen van de stand van de techniek in ons begrip van de oorzaken van oorlog. Bijna 20 jaar geleden betoogden twee vooraanstaande internationale relatiegeleerden, vanuit verschillende perspectieven, dat onze systematische kennis van internationale conflicten zeer weinig vooruitgang had geboekt sinds Thucydides zijn Geschiedenis van de Peloponnesische Oorlog schreef.