Badanie dlugoterminowych trendów zmetnienia w róznych srodowiskach

Po rozważeniu trzech par (Cieśnina Menai - Gwynedd, Skomer MNR - Cardiff, L'Estartit - Barcelona) i wyniku hipotezy pojawil się następujący wniosek: a) Wysokiego zmętnienia (tj. Cieśnina Menai) nie można tlumaczyc jedynie prędkością wiatru, musialy wystąpic inne czynniki. Cieśnina Menai miala znacznie więcej cząstek niż wiatr w Gwynedd m gl je wirowac przy stalym przyplywie. Dlatego ta wysoka prędkośc wiatru wirowala tylko g rną warstwę wody, ale na dole byly jeszcze cząstki. W rzeczywistości te wirujące cząsteczki wraz z tą na dole powodowaly, że cieśnina byla bardzo mętna. b) Umiarkowane zmętnienie (tj. Skomer MNR) moglo byc wywolane umiarkowanym wiatrem. Przy obecności wystarczającej ilości cząstek, prędkośc wiatru w Cardiff miala wystarczająco dużo energii, aby wirowac je wraz z plywem i tym samym powodowac umiarkowane zmętnienie. c) Czysta woda morska (tj. L'Estartit) nie mogla byc wytlumaczona prędkością wiatru. Nawet wyższy wiatr niż oczekiwany w Barcelonie nie m gl spowodowac zmętnienia z powodu niewystarczającej ilości cząstek. W rezultacie wiatr nie może powodowac zmętnienia bez zawiesiny cząstek w wodzie, ale wystarczająca ilośc wiatru może spowodowac, że woda będzie miala wystarczającą ilośc cząstek.