Ali Ile Ramazan

Ramazan, Alinin ta basindan, daha ilk günlerinden bildigi bir seyi, o olmadan bir hic oldugunu; ancak Ali ile

Ramazan olduklarinda tam olduklarini, bir anlam kazandiklarini o bekleme günlerinde anliyor. Kabul ediyor.



Aliyi bekledikce bos duvarlara bakarak; Ali icinde büyüyor, büyüyor. Ali basmasina ugruyor Ramazan.



Alinin gelmesine yakin o kadar agliyor ki uluya uluya

yer yataginda, icinin yikandigini hissediyor bastan asagi.



Ulan Ali, sen dönmeden aglaya zirlaya yikadim icimi. Yeni dogmus bebek gibiyim Magaracocugu. Ne bicim seviyomusum ulan seni Aliyi garda karsilarken

bunlari söyleyip boynundan öpüveriyor.



Ali kipkirmizi oluyor utancindan. Yanlis anlayacaklar.

Ibne degil onlar. Ne bicim asiklar.



Ikisi de erkek; tamam. Ama asiksan ne yazar

Kime ne yazar