A Podstawy nanorurek weglowych

Badanie wyjänia w¿äciwo¿ci nanorurek w szerszym kontek¿cie materiäoznawstwa i podkre¿la wk¿ad badä w tej szybko rozwijaj¿cej si¿ dziedzinie. G¿¿bsze zrozumienie zale¿no¿ci mi¿dzy porz¿dkiem strukturalnym nanorurek a ich w¿äciwo¿ciami mechanicznymi b¿dzie niezb¿dne dla rozwoju kompozytów na bazie w¿gla i nanorurek. Kompozyty te b¿d¿ korzystäy z wyj¿tkowych w¿äciwo¿ci mechanicznych nanorurek w¿glowych, ale przed wyprodukowaniem odpowiednich materiäów in¿ynieryjnych nale¿y przezwyci¿¿y¿ g¿ówny, nierozwi¿zany problem skuteczno¿ci przenoszenia obci¿¿e¿. CNT s¿ wyj¿tkowe ze wzgl¿du na silne wi¿zania mi¿dzycz¿steczkowe pomi¿dzy naprzemiennymi 5 i 6 elementami tworz¿cymi pier¿cienie atomów w¿gla. Si¿y Vander Waalsa obecne w nanorurkach w¿glowych sprawiaj¿, ¿e s¿ one podatne na aglomeracj¿/re-aglomeracj¿, a osi¿gni¿cie dobrej dyspersji mo¿e by¿ trudne ze wzgl¿du na te si¿y, jak równie¿ ich wysoki wspó¿czynnik proporcji i wysoki stopie¿ spl¿tania z innymi CNT.Synteza, w¿äciwo¿ci i znaczenie nanorurek dla poprawy wytrzymäo¿ci mi¿dzywarstwowej kompozytu w¿óknistego. Badanie mo¿liwo¿ci zastosowania nanorurek do magazynowania ¿adunków energetycznych w superkondensatorach.