21. Yüzyil Yabanci Dil Ögretiminde Çagdas Perspektifler

Yabanci/ikinci dil ögretimi, geçmiste oldugu gibi günümüzde de gündemden düsmeyen egitimin önemli konularindan biridir. Bundan sonra da sorgulanmaya devam edilecek gibi gözükmektedir. Nedeni son derece açik: Küresellesen dünyada her zamankinden daha fazla iletisim ve ulasim araçlarinin kullanilmasi, dolayisiyla uluslararasi etkilesimin artmasi ve sinirlarin kalkmasi. Iletisim ve ulasim araçlarinin yaygin kullanimi insanligin yasam biçimini degistirmis ve gereksinimlerini çesitlendirmistir. Dil ögretimi konusunda da gereksinimler degismis, hedefler farklilasmistir. Geçmiste dil ögretimi daha çok yazili metinlerin (mektup, kitap, dergi vb.) kullanimi seklinde gerçeklesirdi. Insanligin bilgi edinim ve iletisim kaynaklari bunlardi ve bu dogrultuda dil ögrenilir, yöntemler gelistirilirdi. Dil ögretim yöntemi olarak gramer-çeviri yönteminin kullanimi da bu nedenle daha yaygindi. Özellikle Avrupa'da ölü bir dil olan Latincenin ve bu dilde yazilmis kaynaklarin yeni kusaklara ögretimi bu yöntemin dogmasinda basat rol oynamis ve daha sonra dil ögretim alanina bir yöntem olarak kaydirilmistir.