Biomarkery i ih klinicheskoe primenenie

Opuholewye markery obeschaüt rewolüciü w diagnostike zabolewanij i terapewticheskom monitoringe pri uslowii resheniq osnownyh problem w oblasti genomiki, proteomiki i smezhnyh disciplin. Normatiwnye standarty, kotorym dolzhny sootwetstwowat' nowye izmeritel'nye tehnologii dlq klinicheskoj laboratorii, ochen' wysoki. Izmereniq dolzhny byt' ne tol'ko tochnymi, no i imet' konkretnoe medicinskoe znachenie. Ploskokletochnye karcinomy (PKK) imeüt razlichnye klinicheskie i gistologicheskie osobennosti w zawisimosti ot stadii differencirowki äpiteliq. Izwestno, chto ploho differencirowannye KRK rastut bystree i rasprostranqütsq diffuzno, chto priwodit k plohomu prognozu, a horosho differencirowannye KRK ustojchiwy k himioterapii i radioterapii. Bolee glubokoe ponimanie patogeneza i opredelenie luchshih biologicheskih markerow mozhet dat' poleznuü informaciü dlq prognozirowaniq ishoda i indiwidualizacii lecheniq. V ätom kontexte bol'shoe wnimanie udelqetsq roli peptidnyh faktorow rosta i ih receptorow.