'Wat gekke achtervolging': de zoektocht om Superman te fokken

Franics Crick richtte de structuur van DNA op, waarvoor hij in 1962 de Nobelprijs ontving. Na zijn dood blijft hij een gerespecteerd wetenschapper, geprezen om zijn briljante geest. Altijd een controversiële figuur, er is weinig bekend over Crick's fel eugenetische opvattingen, die nog steeds niet worden gepubliceerd. Hoewel hij zelden openlijk zijn steun voor de beweging uitte, koesterde Crick een uitgesproken mening over het onderwerp. Door Cricks persoonlijke brieven en aantekeningen te onderzoeken, wil de auteur Crick's opvattingen blootleggen en de geest van een van de meest vooraanstaande en invloedrijke wetenschappers van de vorige eeuw verder onderzoeken. Het essay beoogt deze opvattingen te plaatsen in de context van de eugenetica als geheel in de jaren zestig en zeventig.