Perspektywy kliniczne niedozywienia

Niedo¿ywienie jest wyzwaniem dla wielu spo¿ecze¿stw na ¿wiecie. Tak by¿o w przypadku wielu minionych pokole¿. Chociä kraje rozwini¿te w du¿ej mierze przezwyci¿¿y¿y ten problem, niedo¿ywienie pozostaje du¿ym wyzwaniem dla wielu krajów rozwijaj¿cych si¿. Podczas gdy wiadomo, ¿e niedo¿ywienie stanowi problem dla osób z powänymi lub przewlek¿ymi chorobami (Kristina i in., 2008), niedo¿ywienie jest wymieniane jako jedna z konsekwencji ogólno¿wiatowego zamkni¿cia, którego wiele krajów do¿wiadczy¿o do tej pory w wyniku pandemii koronawirusa (Andrade, 2020; Mathias Dzobo i in., 2020), zw¿aszcza w przypadku dzieci (Lore van Bruaene i in., 2020). Sytuacj¿ t¿ mog¿ pogorszy¿ niedobory ¿ywno¿ci, które mog¿ dotkn¿¿ ludzi w miejscach o niskiej infrastrukturze spo¿eczno-gospodarczej lub ludzi ¿yj¿cych w miejscach zdestabilizowanych przez wojn¿ lub inne formy konfliktów spo¿ecznych. W takich miejscach niedo¿ywienie mo¿e by¿ nieuchronnie napotykane przez specjalistów w praktyce klinicznej. Rozdziäy tej ksi¿¿ki zostäy zatem po¿wi¿cone omówieniu ró¿nych aspektów niedo¿ywienia.